13 yaşındayken Düzce’nin Kaynaşlı ilçesinde yıkılan Merkez Camisi enkazında babası Ali Sıtkı Sak’ı kaybeden Serap Sak, yaşadığı bu travmayı yıllar sonra insanların hayatını kurtarmak için bir güç kaynağına dönüştürdü. Kahramanmaraş merkezli 11 ilde meydana gelen depremlerde bireysel olarak insani yardım faaliyetlerine katılan Sak, Hatay’ın İskenderun ilçesinde ANDA Eğitim Araştırma Yardımlaşma ve Arama Kurtarma Derneği ile tanıştı. Burada gerekli eğitimleri aldıktan sonra derneğin Düzce İl Temsilciliğine getirildi.
Sak, yaptığı açıklamada, 1999 depreminde yaşadığı çaresizliği unutamadığını, insanların gözlerindeki korku ve yıkımın sessizliğinin hayatında derin izler bıraktığını söyledi. O gün “Keşke ben de birilerine yardım edebilseydim” diye düşündüğünü belirten Sak, 2023 depremleri sırasında aynı acıyı yeniden hissettiğini ifade etti:
"O kadar tanıdıktı ki bu acı, bu kez seyirci kalmak istemedim. 1999 depremindeki çaresizliğimiz 2023 yılında olmamalıydı ve bir şeyler yapmalıydım. Orada ihtiyacı olan insanlara el uzatmalıydım."
Sak, Kahramanmaraş merkezli depremleri sabah haberlerden öğrendiğini, o gün Zonguldak’ta çalışırken, öğle yemeği sırasında ikinci depremin haberini aldığını anlattı. Düşünmeden yardım malzemeleri topladığını ve yıkıma uğrayan bölgelere ulaştığını belirten Sak, "Orada gördüğümüz durum bize çok tanıdık geldi. İnsanların çaresizce bekleyişi, onlara uzanacak bir eli bekliyor olmaları beni çok etkiledi" dedi.
ANDA Derneği’nin insani yardım odaklı yaklaşımı ve gönüllülüğü ön planda tutan çalışmaları Sak’ı derneğe aktif olarak katılmaya yöneltti. Şu anda hem yeni katılan gönüllülerin eğitim süreçlerini yönetiyor hem de afetlere hazırlık faaliyetleri planlıyor. Eğitim ve kurtarma faaliyetleriyle toplumun bilinçlendirilmesine katkı sağladıklarını ifade eden Sak, Düzce’de takip ettikleri ailelerin ihtiyaçlarını da karşılamaya devam ettiklerini belirtti.
Sak, 31 gönüllü ile 25-26 Ocak 2025’te gerçekleştirilen hafif seviye arama kurtarma ekibi akreditasyon sınavını başarıyla tamamladıklarını söyledi. Yarım kalan hayalini gerçeğe dönüştürmenin gururunu yaşadığını ifade eden Sak, şunları ekledi:
"Babamı kaybettiğim o gün, 'Keşke ben de birilerine ulaşabilseydim' demiştim. Şimdi, yıllar sonra o 'keşkenin' yerini 'iyi ki' aldı. Her tatbikatta, her eğitimde, her kurtarma faaliyetinde içimden şu geçiyor; belki bir hayat daha kurtarabiliriz. Yaşadığım acı bana bir yol çizdi. Artık o acı başkalarının acısını dindirmek için bana güç veriyor."
