Enkazdan Çıktı Sessizlik, Umut Enkazda Kaldı
6 Şubat 2023’te meydana gelen Kahramanmaraş merkezli depremler, Hatay’da binlerce canı aldı, yüzlerce kişiyi de hâlâ kayıp bıraktı.
İskenderunlu Batuhan Güleç, o gün enkaz altında kaldıktan sonra bir daha kendisinden haber alınamadı. Aradan geçen iki buçuk yılın ardından ailesi hâlâ bir iz, bir cevap, bir mezar bekliyor.
Anne Sema Güleç, her sabah aynı acıyla uyanıyor:
“Benim oğlum nerede? Ne bir açıklama, ne bir araştırma var. Kapı her çaldığında, oymuş gibi umutlanıyorum.”
Komisyon Teklifi İkinci Kez Reddedildi
TBMM Genel Kurulu’nda, depremde kaybolan vatandaşların akıbetinin araştırılması için araştırma komisyonu kurulması talebi ikinci kez gündeme geldi.
Ancak teklif, çoğunluğun oylarıyla bir kez daha reddedildi.
Bu karar, sadece Hatay’da değil, depremin vurduğu tüm illerde kayıp yakınlarının tepkisine yol açtı.
Aileler, devletin kayıpları “dosya kapandı” diyerek geçiştirdiğini, somut bir araştırma yapılmadığını belirtiyor.
“Biz bir mezar istiyoruz, bir belge, bir cevap… Ama Meclis bile duymuyor sesimizi.”
— Sema Güleç, Hatay / İskenderun
972 Gün Geçti, Hâlâ Bir İz Yok
Depremin üzerinden 972 gün geçti.
Sema Güleç gibi onlarca aile, hâlâ “belki döner” umuduyla bekliyor.
Kayıp vatandaşların akıbetiyle ilgili belirsizlik ise, Türkiye’nin deprem hafızasındaki en büyük soru işaretlerinden biri olarak duruyor
Bir Umut, Bir Feryat, Bir Bekleyiş
Hatay sokaklarında hâlâ o fotoğraflar asılı:
Kayıp gençlerin, çocukların, babaların yüzleri.
Her birinin ardında bir hikâye, bir umut, bir soru var.
Ve o soru hâlâ yankılanıyor:
“Benim oğlum nerede?”
